Agrarna geografija

Agrarna geografija grana je ekonomske geografije koja se bavi proučavanjem područja s obradivim površinama i njihovim utjecajem na fizički krajobraz.

Agrarna geografija proučava prostorne obrasce agrikulturalne ili poljoprivredne aktivnosti. U glavne teme proučavanja spadaju varijacije u poljoprivrednoj aktivnosti unutar glavnih bioma, delimitacija poljoprivrednih regija, proučavanje poljoprivrede kao sustava, te klasifikacija poljoprivrednih termina obično povezanih sa sljedećim pojmovima: intenzivan/ekstenzivan; komercijalan/održiv; nomadski/sedentaran i pastirski/obradivi/miješani. Neki agrarni geografi istražuju načine na koje se agrarni sustavi mijenjaju ovisno o razini razvoja (vidi pozitivizam, postpozitivisti).

Ostale veće teme u ovoj disciplini jesu: povećana poljoprivredna proizvodnja pomoću zemljišne reforme, zelena revolucija i prikladne tehnologije, difuzija agikulturnih inovacija i učinak poljoprivrede na ekosustave.

Teorije agrarne geografije uključuju von Thünenov model uporabe zemljišta koji inkorporira koncept ekonomske rente i Böserupovu teoriju povećanja stanovništva.

Agrarna geografija jedna je od četiriju sistemskih grana unutar ekonomske geografije (ostale su industrijska i prometna geografija, te geografija trgovine i usluga). Kako su u centru istraživanja agrarne geografije primarne djelatnosti ponekad se ova geografska grana naziva i geografijom primarnih djelatnosti.